CONSUMMATUM EST

Soneto
Ang soneto ay isang uri ng tulang may 14 na taludtod tungkol sa damdamin at kaisipan, may tugma, at may mapupulot na aral ang mambabasa.

Ang Pag-Andap ng Liwanag
by: balatkayo
Nais mo bang makilala at mabatid
Paghubog ng panahon sa natatangi?
Imik ng ilan na mga tagamasid
Mga sambit tila parang walang silbi.
Ilaw ng tahanan naging unang gabay.
Tila pang habang buhay na kaalaman —Kaalamang sa Inang Bayan ay alay.
Panahon para pangarap ay malaman.
Sinusubok ng pangalawang tahanan
Ang mga nalalaman ay sinasabak.
Naging kasaysayan mga nakagisnan
Napadpad na kung saan ang mga yapak.
Kahit gaano subukin ng panahon,
Babalik pa rin sa pagkabata noon.

Tanglaw ng Lipunan
by: natatangi
Tanging kalasag ng isang indibidwal
Daan tungo sa kanyang paroroonan.
Higit pa sa mga kayamanang materyal
Kinabukasan ng mahal na bayan.
Sa kabataan, siyang nakasalalay
Lipunang minimithi ng sambayanan.
Bisa ng kapangyarihang tinataglay
Tungo sa inaasam na kaunlaran.
Tila hiwagang sa bayan ay pupukaw
Sa pagkalunod mula sa kamangmangan.
Siyang mistulang maging susi at tanglaw
Paglalakbay papunta sa kaalaman.
Edukasyon para sa sanlibutan,
Edukasyon para sa kinabukasan.

Bayan 12.88º N, 121.77 º E
by: mnema
Sa dakong silangan, lupain ng araw
Amihang sabay sa daluyong ng dagat
Ang kalayaang tanaw ng balintataw
Ipinaglaban ng mga indio-ng mulat.
Ang sigasig na nagmula sa pag-ibig
Waring sandatang walang makapipigil.
O' sintang bayan, syang lakas sa pag-tindig
Asahang kami'y di muling pasisiil.
Rizal, 'kaw na pasimuno naring lahat
Salamat sa iyong paturo't pangaral.
Nasyo'y tuloy na babangon at aangat.
Pangakong Pilipinas lang ang syang mahal.
Bayan ng indio'y bayan ng kalayaan
Mananatiling makabayan kailanman.

Kaninong Anino?
by: Salome
Kung sa dapit hapon ay may binibilang
Ito’y babala ng sigwang ‘yong binigkas.
Bakit nga ba naghahari uring halang
Para ipreso bayan sa isang kumpas?
Pepe, tuluyan ka na nga bang naglaon?
Sino’ng titindig sa puno ng estado?
Gayung kahapon ay binaon ng ngayon
At ang tama ay yaong asa pulpito.
Tanong nga ba ay sino o baka ano?
Anong Diyos ang sati’y nagpapaikot
Pananahimik, suporta o respeto?
Kaninong anino tayo dapat takot?
Kung bukang-liwayway ay may inaantay,
Ito’y isang bagong Pepe na gagabay.

Ang Pluma na Nagmula sa Alemanya
by: mutya ng sagada
Walang dapithapon na isa ang hulma
Sa bawat lugar iba ang matatanaw.
Ang pagmulat sa iba't ibang kultura
Pagsilay sa bagong anggulo ng araw.
Paglalakbay ni Rizal ay nakatala
Ang paglisan sa Maynila'y nakatatak.
Maging pagtapak sa Fransiya'y nilathala
Lumisan s'ya para sa'ting halakhak.
Salamat Rizal tugon ng kabataan,
Ang iyong ekspidisyon sa Alemanya
Nagbunga ito ng aming karapatan.
Tama kang ang Pilipinas ay di kanya.
Paglayag mo'y paglayag rin ng watawat.
Malaya na kami at walang aawat.

Hulma ng Pluma
by: galimgimero
Ukit ng panulat at itim na tinta
Bagwis ng balahibo’t masidhing suwat.
Sining at musika sa pormang salita
Sa dahong manipis ay siyang ilalapat.
Hiyaw ng pilipinong kulong sa bulyang
Tipon ng pasakit, bunton ng pighati.
Tumbas ay bulong ng mga pariralang
Lama’y saloobi’t pagdadalamhati.
Mga sulating nagadukha ng apoy
Dala ang hangarin na mapakawalan.
Baga ng damdaming sa dugo dadaloy
Dating naging atin, inang Kalayaan.
Hulma ng ‘sang bayani gamit ang pluma
Diwa ng Pilipino, dala ang alaala.

Apat na Taon at Labintatlong Araw
by: Juana
Puno't dulo ang kanyang mga nalimbag
Sa naging sapit na pagkakapatapon.
Nanatili pa din ang diwa ng tatag
Pag-apak sa bayang sa kanya’y umampon.
Sa lugar kung san siya’y minsang naglagi
Hindi naging madali kung matuturing.
Kabutihan niya’y di maitatanggi
Maging mga gawa’y nakakahumaling.
Sa kabila ng kanyang pagkadestiryo
Iba’t ibang tulong ang naipahatid.
Kung saan minsan siya ay nadestino
Ginhawa ang kaniyang naipabatid.
Hindi man kanais-nais ang hantungan
Tila ay may magandang kinasadlakan.

7:03
by: Minokawa
Sa lupang hinirang na kanyang damara
Ay isinatitik ang pamimiyapis
Na ginamit ang pluma bilang sandata.
Nakidigma ang tintang naghihinagpis.
Sa piling ng bayang may langit na bughaw
Gamit ang panitikan siya’y nagpunla.
Damdaming sabik, sa kalayaan uhaw.
Ang kanyang pagsugal, buhay ang sinangla.
Sa Bagumbayan ang oras na nalabi
Hiling na tumagos, sa puso’y malapit.
Consummatum Est! Kanyang huling sinabi
Nagwakas sa tanglaw ng dangal at langit.
Pagsikat ng araw sa lupang inibig
Kanyang pahimakas, punglong naghilig.